“Hâlâ seviyorum ama sıkılıyorum. Garip şey” dedi güzel perçemini eliyle yana iterek…
“Onu seviyorum. Asla ayrılmam ama bir yandan da sıkılmaya başladım! Ne zaman bir araya gelsek, yemeğe çıksak, iki çift laf konuşsak, inanamıyorum yaaa, içimden bir sıkıntı buharı yükseliyor sanki, patlayacak gibi oluyorum!”
“Belki de başka dertlerinin yansımasıdır bu” dedim; “hatta yaklaşan evlilikten, sorumluluklardan filan korkuyorsundur. O korkularını sıkıntıyla perdelemediğinden emin misin?”
Dudaklarını büktü. (Devamını Oku)