Melankoli

Sevgi her yaraya iyi gelir

  • 11 yıl önce, admin tarafından yazılmıştır.
  • 1 Yorum
  • Kalır

Acıyan yerlerini öpecek biri varsa hayatında, Önemli olmaz düştüğün yerler, Atıldığın kuyular, Aldığın yaralar, Yalan çıkan, bildiğin tüm doğrular, İşittiğin tüm kötü sözlerin yeri bile, çabuk iyileşir o zaman.

Bütün Acıyan Yerlerini Öptüm
Sevgi her yaraya iyi gelir

Acıyan yerlerini öpecek biri varsa hayatında,
Önemli olmaz düştüğün yerler,
Atıldığın kuyular,
Aldığın yaralar,
Yalan çıkan, bildiğin tüm doğrular,
İşittiğin tüm kötü sözlerin yeri bile, çabuk iyileşir o zaman.

Bazen kaç yaşında olursan ol,
Küçük bir çocuğun ağlayarak annesinin yanına gelmesi gibi,
Acıyan yerlerini öpecek birinin yanında olmak,
Ağlamak istersin…
Öperse geçer diye inandığın birinin yanında doyasıya ağlamak,
Tüm yanmış yerlerine rüzgâr olur, serin yağmurlar gibi gelir,
Nasihat etmeden, küçümsemeden dinleyen,
Anlatırken bile geçecekmiş gibi gelen,
Yuva sıcaklığında bakışlarıyla içini ısıtan,
Seni olduğun gibi kabul eden,
Değiştirmeye çalışmayan,
İstediği kalıplara uymasan da,
Seni sevmekten vazgeçmeyen,
Biri varsa eğer…
Korkma incinmekten.
Bırak sıyrıklar olsun dizlerinde,
Öper ve geçer…

 

Ne kadar da sevgiye muhtaçtır insan,
Nazını çekecek biri olsun ister yanında,
Çocukca mıkırdanmak, sızlanmak, tutturmak ister,
Bir yetişkin gibi dinlenilmek,
Bir çocuk gibi şımartılmak ister,
Her zaman yetişkin olmak, yetişkin gibi davranmak yorar insanı.
Bazen saçmalamak ister,
Hesaplamadan, hesap etmeden karar vermek ister,
Kalbinin tarifini dinleyip,
Hissettiklerinle yol bulmaya çalışmanın dayanılmaz heyecanı içinde,
Sırtını tüm yolları bilenin yüceliğine dayayıp,
Küçük bir çocuk gibi koşabilmek…
Arkamdan annem bana bakıyordur,
-Düşersem öper ve gecer-in güvenliği içinde koşabilmek,
Sıyrılan, kanayan ve acıyan tüm yerlerini,
Öpen biri varsa eğer,
Korkma düşmekten,

Bırak kanasın dizlerin, Ağla ağlayabildiğin kadar,
Öper ve geçer….

 

 

Yazar:Banu Yaşar

  1. Mnzl dedi ki:

    Geceydi seni bana taşıyan…
    Sen geceye yakındın, bende sana…
    Ağır aksak işleyen zamanın düşürdüğü tuzaklardan kurtulup geldin, hoş geldin.
    Korkularınla, sırlarınla ve sadece gözlerine derin bakanların görebileceği acılarınla geldin, iyi ki geldin…
    Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı. Nicedir kimseyle paylaşmadığım hüzünlerim. Soramadığım sorularım.
    Hatırladığımda yüreğimde yaratacağı o korkunç sızıyı duymaktan korktuğum için beynimin bir köşesine fırlatıp attığım ve bir daha hiç dokunmadığım anılarım vardı…
    Şimdi özgür bıraktım özlemi.
    Şimdi hüzünde sevinçte doyasıya yaşanıyor bende.
    Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor çünkü sen geldin. Susmak ne çok akıllandırmış beni…
    Ne çok biriktirmişim kelimelerimi…
    Bir bir dökülürken dilimden sevda sözcükleri senin o tedirgin duruşun bile durduramıyor beni. “Seni soluyan bir rüzgara kapılmış gidiyorum”, yüreğimi bir yelken gibi açtım, seninle dolduruyorum. Seninle olmanın, seni yaşamanın ve zamanı sadece seninle paylaşmanın eşsiz hazzını duyumsuyorum, ne iyi ettin de geldin…
    Bir büyüysen bozulma. Bir hayali yaşıyorsak kaybolma.
    Hep biz çözecek değiliz ya gerçeğin düğümlerini, bırak kendi halinde kalsın. Ruhuna talibim ben asıl gerçek bu.
    Kaçışlardan bıkmış, hep yarım kalmış ruhum da bir tek seninle doyuma ulaşacak, kendini bulacak.
    Dedim ya, sen geldin.
    Bir de mavi var öyle ya…
    Nereye saklamıştım maviyi?
    Kimlerden gizlemiştim de yok sansınlar istemiştim?
    Bak, güneş bile mavi mavi parlıyor görüyor musun?
    Yavaş yavaş yok oluyor yüreğimin gri katmanları.
    Maviyle anılıyor görebildiğim her şey.
    En çok maviye tutkunum ben, bu yüzden mavi sen oluyorsun, çocuk gibi seviniyorum.
    Sen maviyle geldin…
    Sahi, çocuk olmayı ne kadar özlemişim ben…
    Senin içindeki çocukla oynayacak bendeki çocuk.
    Yalansız ve saf olacak. Kumdan kaleler yapacak, içine seni koyacak. Kaleyi yıkacak, seni kurtaracak, kahraman olacak.
    Çığlıklar atacak, yorulmayacak, sensiz hiç bir oyunda “ebe” olmayacak.
    Korkma, içindeki o çocuk hep yaşayacak, kimsenin zarar vermesine izin vermeyeceğim.
    Çünkü sen o çocukla varsın, o çocukla geldin. Yoktum ben, senden önce yoktum sanki.
    Sen geldin varlığını bildim. Sen geldin bir dokunuşun, bir öpüşün nasıl da büyük bir hazza dönüştüğünü gördüm.
    Sen geldin ben oldum, aşk oldum. Sen geldin…
    Ama ne güzel geldin…

Bir Yorum Yazın