Melankoli

Telaffuzu zor bir kelime gibi unutacağım seni

  • 14 yıl önce, admin tarafından yazılmıştır.
  • 1 Yorum
  • Kalır

Telaffuzu zor bir kelime gibi unutacağım seni..
Bana caz diyecekler biliyorum,
Buna kuvvetli ihtimal diyecekler.
Bir buket gül diye bırakıyorum kapına,
Al okşa.
…Kokla kesik kellemi..
Çünkü ben sevdim mi herşeyi ağlatmak isterim.
En başta da anlamlı nesneleri.
Telaffuzu zor bir kelime gibi unutacağım seni..
Çünkü telafisi yok insanın,
Ve insan bir insanla yenileyemez kendini !

K. iskender

  1. sade_E dedi ki:

    Reis Bey dedim Reis Bey
    Asın beni dedim dövün öldürün beni
    Suçluyum dedim kahpenin soysuzun biriyim ben.
    Vatan hainiyim belki de
    Çalmadım öldürmedim ama
    Daha kötüsünü yaptım
    Na’aptım biliyormusunuz

    Halim Beyin deposunda hammaldım geçen yıl
    Kaçıncı balye idi kim bilir
    Kaçırmışım keçileri birara
    Arabalar …evler sokaklar alıp başını gitmiş
    Bi ova bi ben bi gökyüzü
    Sırtımda bir pamuk tarlası
    Çıkmış üstüne güneş ter ter tepinir
    Tek dur dedim güneşe
    Hayvanlığın lüzumu yok
    Baktım oralı değil
    Yıktım oracığa pamuk tarlasını
    Aldım ayağımın altına güneşi

    Yer misin yemez misin
    Neden sonra uyanmışım
    Karanlıklar basmış geceler olmuş
    Bir ayçiçeği açmış sağ elimde
    Solumda yediveren yedi amele
    Almışız denizi karşımıza
    Çıtır çıtır dişimizde ayçiçekleri
    Bi güzel ağlamışız

    Adamın gözleri resi bey adamın gözleri
    Bir koltuk meyhanesiydi
    İzmir’in meyhane boğazında
    Bir dumandır uğruyor dışarı bir duman
    Dumanın yanısıra bir kerih türkü
    Gel dedi gel girdim içeri
    Koluma yapıştı birden
    Gördün mü dedi şu deyyusları
    Köşede üç herif oturuyordu
    Nedense çürük dişlerim geldi aklıma
    O keçiler var ya dedi o namussuzlar
    Onlar yedi benim başımı
    Bigün bile yaşatmam o itleri ama
    Şükretsinler gene kafakâğıdımı kaybettim
    Ah bir kafa-kâğıdım olsa
    Ben bilirim yapacağımı
    Adamın gözleri bir bursa bıçağıydı
    Çıkardım cebimden nüfus kağıdımı
    Tutuşturdum eline

    Sonra na’aptım biliyor musunuz reis bey.
    Doğru kerhâneye gittim
    Kambur bir karı buldum evlerin birinde
    Belli sığıntı orda
    Eski terlikler gibi bakıyor insanın yüzüne
    Gel dedim çıkalım yukarı
    Ben müşteriye çıkmam dedi
    Olsun dedim olsun
    Çaça da geldi peşimizden
    Al takke ver külâh üstesinden geldik işin

    Oturttum sonra karyolanın kenarına
    Saçlarını taradım dudaklarını boyadım
    Parayı verdim eline tam gideceğim artık
    Cıvıl cıvıldı gözleri
    Yeni dağılmış bir ilkokul gibi

    İşte böyle dedim reis bey
    Başınızı ağrıtmayayım
    Yoksa bunlara gelinceye dek daha ne haltlar karıştırmadım

    Biliyorum suçluyum razıyım cezama
    Çalmadım öldürmedim ama
    Daha kötüsünü yaptım
    Na’aptım biliyormusunuz reis bey
    Tuttum insanları sevdim.

    Can Yücel

Bir Yorum Yazın