Sen telaşlı bir kalabalığı ağırlıyordun içinde sevgili..hep koşturan küçük insanların vardı içinde. Nereye gideceklerini bilmeyen ama hep yürüyen..

Istanbula benziyordun sevgilim..sapkındın.aramıza mesafeler, tek gecelik yaşamlar, başka vücutlar gidiyordu.

Istanbula benziyordun sevgilim..içindeki ağırlığı boşaltmak için organlarını bağışlamak gerekiyordu..
(Devamını Oku)